علت ، انواع و درمان سرطان مثانه
علل ، علائم و درمان گیاهی پیرچشمی گرداوری شد
پیرچشمی چیست؟
پیرچشمی مشکل بینایی رایجی است که در آن نقص بینایی در یک فرد مسن ایجاد می شود. به ویژه زمانی که فرد به اشیاء نزدیک نگاه می کند. همه ما این اختلال بینایی را در زندگی تجربه خواهیم کرد. گرچه پیرچشمی با افزایش سن ایجاد می شود، اما این تصور غلطی است که فکر کنیم منظور از پیری در این تعریف، سن بالای ۶۰ سال است. در واقع پیر چشمی از ۴۰ سالگی شروع می شود و به تدریج تا سن ۶۵ سالگی بدتر شده و در این سن تثبیت می شود.
پیر چشمی را نباید با سایر اختلالات بینایی مانند نزدیک بینی، دوربینی یا آستیگماتیسم اشتباه گرفت. این اختلالات بینایی شایع هستند و می توانند زودتر از ۴۰۰ سالگی نیز رخ دهند. پیر چشمی ممکن است بر روی بینایی هر فردی، صرف نظر از اینکه آیا اختلالات بینایی دیگری وجود دارد یا نه؟ ایجاد شود. برآورد شده است که حدود ۱۵۰ میلیون آمریکایی پیر چشمی داشته باشند.
علل پیرچشمی
به منظور درک این که چگونه پیر چشمی رخ می دهد، مهم است که درک کنید که چشم چگونه کار می کند. نور از طریق قرنیه (قسمت جلو و شفاف چشم) وارد چشم می شود. اشعه های نور توسط قرنیه به صورت یک تصویر نوک تیز در آمده و وارد منطقه حساس به نور در پشت چشم (شبکیه) مایل شده و در آن جا متمرکز می شود. این مایل شدن نور (انکسار) برای حدت بینایی لازم است.
نور بیشتر به سمت کره چشم که لنز است، مایل می شود. این لنز الاستیکی است و شکل آن می تواند در صورت نیاز تغییر کند. با تغییر شکل، نور می تواند بیشتر یا کمتر خم شود. در پیر چشمی لنز توانایی خود را برای انجام برخی از تغییرات و کشش ها، به دلیل تغییرات وابسته به سن، از دست می دهد. از این رو پرتوهای نور ورودی به اندازه ای که مورد نیاز است خم نمی شود. این ناتوانی بر روی حدت بینایی تاثیر می گذارد.
از آنجا که مشکل در پیر چشمی، خم شدن نور عبوری از کره چشم است، آن را به عنوان یک عیب انکساری می شناسند. نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم انواع دیگر عیوب انکساری هستند. دیگر اختلالات بینایی وابسته به سن شامل کاتاراکت (کدر شدن عدسی) و دژنراسیون ماکولا (اختلال در قسمت حساس به نور چشم یا همان شبکیه) می باشند. در حالی که آب مروارید می تواند به شدت بینایی را مختل کند و دژنراسیون ماکولا وابسته به سن می تواند منجر به کوری شود، اما پیر چشمی مشکل جدی نیست.
پیرچشمی زود هنگام
اگر چه پیر چشمی نوعی تاری دید در افراد بالای ۴۰ سال است، اما می تواند گاهی اوقات زودتر نیز رخ دهد. این پیر چشمی زود هنگام غیر معمول است و معمولا از بیماری هایی مثل بیماری MS، دیابت، بیماری های قلبی عروقی و استفاده از داروهای خاص برای مدت زمان طولانی ناشی می شود. پیر چشمی زودرس همچنین با از دست دادن خاصیت ارتجاعی لنز زودتر از موعد نیز ایجاد می شود. بسته به علت زمینه ای، این مشکل ممکن است در مواقعی تا حدی قابل برگشت باشد.
علائم و نشانه ها پیرچشمی
اکثر افرادی که به این اختلال مبتلا می شوند، درک نمی کنند که پیر چشمی دارند. آن ها تنها زمانی متوجه این اختلال می شوند که وظایف چشم و دیدشان با انجام فعالیت هایی مانند خواندن یا دوختن دشوار شده باشد. هنگامی که این عوارض در سن ۴۰ سالگی شروع می شود باید به پیر چشمی مشکوک شد. این اختلال به تدریج تا سن حدود ۶۵ سالگی بدتر شده و از آن به بعد ثابت می ماند.
علائم و نشانه پیر چشمی به طور قابل توجهی متفاوت از دیگر اختلالات بینایی، به ویژه عیوب انکساری، هستند.
مشکل در تمرکز کردن بر روی اشیاء نزدیک، اغلب موجب تاری دید می شود.
بینایی با نگه داشتن دورتر اشیاء از چشم، شفاف تر می شود.
سردرد و خستگی چشم به خصوص بعد از انجام کار هایی که با فاصله بسیار نزدیک به چشم انجام می شود، احساس خواهد شد.
علائم دیگر مانند کدر شدن دید، دیدن هاله و تغییرات ناگهانی بینایی از پیر چشمی نیست و در نتیجه نیاز به بررسی دارد.
تشخیص پیرچشمی
در حالی که شروع پیرچشمی ممکن است بسته به سن یک فرد آشکار شود، آزمایش بیشتر برای تشخیص قطعی این اختلال بینایی لازم است. این آزمایشات همچنین به تشخیص اختلالات دیگر مانند آب مروارید و دژنراسیون ماکولا وابسته به سن که می تواند بینایی را در مراحل بعدی زندگی تحت تاثیر قرار دهد، کمک خواهد کرد. پیر چشمی را می توان با یک تست بینایی اولیه تشخیص داده و یک معاینه دقیق چشم نیز ضروری است.
تشخیص زود هنگام برخی از اختلالات جدی تر وابسته به سن، مانند دژنراسیون ماکولا، می تواند از عوارضی مانند کوری جلوگیری کند.
درمان پیرچشمی
درمان پیرچشمی همیشه بلافاصله لازم نیست. این اختلال را معمولا زمانی درمان می کنند که به حدی باشد که فعالیت های روزمره زندگی مختل شود. مانند سایر عیوب انکساری چشم، پیرچشمی را می توان با عینک، لنز و جراحی اصلاح کرد.
عینک: عینک مطالعه، دو کانونی و چند کانونی
لنزهای تماسی: دو کانونی، مونوویژن و مونوویژن تغییر یافته.
جراحی: جراحی اصلاح عیوب انکساری، لنز و عمل قرنیه
جراحی پیرچشمی به ندرت مورد نیاز است. این جراحی اغلب زمانی استفاده می شود که عینک و لنز کار ساز نباشند. برخی از اعمال جراحی برای پیر چشمی، مانند جراحی انکساری، برگشت ناپذیر است. بنابراین گزینه های دیگر مانند تغییر در قرنیه ممکن است ارجح تر باشد.
آیا می توان از پیرچشمی جلوگیری کرد؟
پیر چشمی پیامد طبیعی پیری است. هیچ راه شناخته شده ای برای جلوگیری از آن وجود ندارد. از پیرچشمی زودرس می توان با مدیریت و درمان مناسب عوامل خطر ساز شناخته شده، جلوگیری کرد. گرچه، این نوع از پیر چشمی نادر است. مکمل غذایی نمی تواند در پیشگیری یا کاهش سرعت پیرچشمی نقش داشته باشد.
با این حال، از برخی از علائم پیرچشمی مانند سردرد و خستگی چشم، می توان با اصلاح بینایی جلوگیری کرد. دیگر اقدامات ساده نیز ممکن است برای تسکین علائم مفید باشد. کاهش ساعات طولانی کار نزدیک مانند خیره شدن در صفحه نمایش، استراحت چشم هر ۲۰ دقیقه یک بار و تغییر روشنایی اتاق می تواند به جلوگیری از خستگی چشم و سردرد در ارتباط با پیر چشمی کمک کند.
درمان گیاهی
دکتر حسن رجبی جراح و فوق تخصص چشم گفت: فلانوئید و لوتئولین جعفری میتواند با اکسیژن مولکول‌های بدن ترکیب و از آسیب سلولها پیشگیری کند.
وی افزود: این سبزی مفید بهترین منبع ویتامین A و C است که نقش مهمی در سلامتی پوست و مو دارد.
این متخصص خاطرنشان کرد: ناگفته نماند که جعفری به خاطر بتاکاروتن فراوان میتواند تا حد زیادی خطر ابتلا به تصلب شراین، دیابت و سرطان روده را کاهش دهد.
رجبی اظهار داشت: همچنین ویتامین C و بتاکاروتن این سبزی برای بیماران مبتلا به آسم، التهاب مفاصل و روماتیسم نقش معجزه گر دارد.
وی یادآور شد: جعفری منبع خوبی برای دریافت اسید فولیک و ویتامین B نیز هست از همین رو مصرف آن به بیماران قلبی هم توصیه میشود.
ارگان بالون مانندی که در قسمت تناسلی بدن وجود دارد، مثانه نام دارد که ادرار در آن جمع میشود و اکثر اوقات سرطان در سلولهایی که داخل مثانه را شکل میدهند ایجاد می شود. سرطان مثانه هر چند ممکن است در هر سنی رخ بدهد اما اکثراً افراد مسن به آن مبتلا می شوند.
اغلب سرطان مثانه در مرحله ی اولیه که قابل درمان نیز هست تشخیص داده می شود. اما ممکن است مجدد عود کند، بنابراین اینگونه بیماران باید تستهای مراقبتی را سالها پس از درمان نیز انجام دهند.
علت
علت ایجاد سرطان همیشه مشخص نیست اما با عواملی چون دخانیات، عفونت انگلی، تماس با اشعه و مواد شیمیایی مرتبط است. سرطان مثانه زمانی رخ میدهد که سلولها بصورت غیر طبیعی و غیرقابل کنترل رشد کرده و از بین نروند. این سلولهای غیر طبیعی تومور را تشکیل میدهند.
انواع سرطان مثانه
نوع سرطان مثانه بسته به سلولی که دارد سرطان از آن منشاء می گیرد و نوع سرطان مثانه نوع درمان را نشان میدهد، انواع سرطان:
کارسینومای سلولی transitional: کارسینومای سلولی در سلولهای داخل مثانه رخ می دهد. سلولهای t با پرشدن مثانه منبسط و با خالی شدن آن منقبض می شوند. این سلولها همچنین داخل حالب و مجرای خروجی مثانه را نیز می سازند. سرطان مثانه متداولترین نوع سرطان در ایالات متحده می باشد.
کارسینومای سلولهای squamous: این سلولها در پاسخ به التهاب و عفونت در مثانه پدیدار می شوند و در طول زمان ممکن است سرطانی شوند. این نوع سرطان در نقاط مختلفی از دنیا متداول است که یک عفونت انگلی ، دلیل اصلی این عفونت مثانه است.
آدنو کارسینوما: در سلولهایی رخ می دهد که غدد تولید کننده ی موکوس را در مثانه می سازند. برخی از انواع سرطان مثانه بیش از یک نوع سلول را درگیر می کند.
عوامل خطر
استعمال دخانیات: استعمال سیگار، و پیپ بدلیل تجمع مواد شیمیایی مضر در ادرار و آسیب به سلولهای مثانه باعث افزایش خطر ابتلاء به سرطان مثانه می شود.
افزایش سن: باعث افزایش خطر سرطان مثانه می شود. در هر سنی این سرطان ممکن است اتفاق بیفتد ولی معمولاً در کمتر از 40 سالگی نادر است.
رنگ پوست و نژاد: خطر ابتلاء به این سرطان در سفید پوستان بیشتر است.
جنسیت: سرطان مثانه در آقایان شایع تر است.
تماس با برخی مواد شیمیایی: آرسنیک و مواد شیمیایی مورد استفاده در ساخت رنگ، لاستیک، چرم، منسوجات و محصولات زنگ خطر ابتلاء به سرطان را بیشتر می کنند.
مبتلا بودن به یک سرطان دیگر در گذشته: درمان با داروهای ضد سرطان سیکلو فسفامید و یا پرتودرمانی در قسمت لگن نیز باعث افزایش خطر ابتلاء به سرطان مثانه می شود.
دریافت نوع خاصی از درمان دیابت: افرادی که بیشتر از یکسال داروی پیوگلیتازون دریافت کرده اند ممکن است در معرض خطر بیشتری از ابتلاء به سرطان مثانه قرار داشته باشند. سایر دارو های درمانی دیابت مانند: پیوگلیتازون و متفورمین و یا پیوگلیتازون و گلیمیپیراید نیز اینگونه اند.
التهاب مزمن مثانه: التهاب مکرر یا مزمن مثانه و یا التهاب در اثر استفاده از سوند ممکن است باعث افزایش احتمال ایجاد سرطان مثانه squamouss گردد.
تاریخچه ی فامیلی: چنانچه یکی از اقوام درجه یک سابقه سرطان را داشته باشد، احتمال بیشتری در بروز سرطان در فرد وجود دارد. سابقه ی فامیلی سرطان کولورکتال nonpolyposis یا سندرم lynch نیز باعث افزایش خطر ابتلاء به سرطان در دستگاه ادراری، کولون، تخمدان و رحم می شود.
آمادگی برای ویزیت پزشک
پزشک متخصص شما ممکن اسن اورولوژیست و یا آنکولوژیست باشد. بهتر است قبل از ملاقات با پزشک خود موارد زیر را انجام دهید:
از محدودیتهای قبل از ویزیت مطلع شوید مانند رژیم مخصوص.
علائم خود را یادداشت کنید.
اطلاعات کلیدی و شخصی خود مانند استرسها و تغییرات زندگی خود را یادداشت کنید.
تمام دارو و مکملهای مصرفی خود را یادداشت کنید.
یکی از دوستان یا افراد خانواده ی خود را برای یاد آوری بهتر اطلاعات همراه ببرید.
سوالات مورد نظر خود را یادداشت کنید مانند:
آیا من سرطان مثانه دارم؟
در حال حاضر سرطان در چه مرحله ای است؟
آیا من به تست های دیگری نیازدارم؟
انواع درمان این بیماری چیست؟
آیا هیچ نوع درمان قطعی وجود دارد؟
عوارض هر درمان چیست؟
بهترین نوع درمان بیماری چیست؟
من باید به کدام متخصص مراجعه کنم و هزینه آن چقدر است و آیا تحت پوشش بیمه قرار دارد؟
تغییر شیوه زندگی
همواره یک برنامه دقیق برای پیگیری تستها و ویزیت ها داشته باشید.
برای کاهش استرس خود با دوستانتان صحبت کنید و یا از تکنیک های ریلکسیشن مثل مدیتیشن استفاده نمایید.
از خودتان مراقبت کنید و خود را برای مقابله با سرطان آماده نمایید.
با مصرف انواع میوه ها و سبزیجات و غلات کامل رژیم خود را تغییر دهید و حداقل 30 دقیقه در اکثر روزهای هفته ورزش کنید و به اندازه ی کافی بخوابید.
با دیگر افرادی که در همین برهه از بیماری هستند صحبت کنید.
پیشگیری
اگرچه هیچ راه تضمینی برای پیشگیری وجود ندارد اما می توانید خطر ابتلاء به سرطان را کاهش دهید، برای مثال:
سیگار نکشید: با ترک سیگار بطور قابل توجهی از تجمع مواد شیمیایی ایجاد کننده ی سرطان در مثانه ی شما جلوگیری می شود. چنانچه سیگار می کشید با پزشک خود راجع به نحوه ی ترک آن صحبت کنید.
در تماس با مواد شیمیایی محتاط باشید: تمام موارد ایمنی را رعایت کنید.
آب فراوان بنوشید: مصرف مایعات بخصوص آب، باعث رقیق شدن مواد سمی که در ادرار جمع شده اند می شود و به خروج سریع تر آنها از مثانه کمک می کند.
میزان زیادی از میوه ها و سبزیجات مصرف کنید: آنتی اکسیدانهای موجود در میوه ها و سبزیجات باعث کاهش خطر ابتلاء به سرطان می شوند.
روش های تشخیصی و درمانی سرطان مثانه
روش های تشخیصی:
تشخیص این نوع از سرطان از طریق سیستوسکوپی، بیوپسی، سیتولوژی ادرار و عکس برداری صورت می گیرد. تستهای دیگر در صورت تشخیص سرطان مثانه: سی تی اسکن، MRI، اسکن استخوان و عکس از قفسه سینه هستند.
مراحل سرطان مثانه:
مرحله 1: سرطان در این مرحله در پوشش داخلی مثانه است و هنوزبه قسمت عضلانی مثانه نفوذ نکرده است.
مرحله 2: در این مرحله، سرطان به دیواره مثانه حمله کرده است، اما هنوز محدود به مثانه است.
مرحله 3: در این مرحله سلولهای سرطانی از دیواره ی مثانه به بافتهای اطراف پخش شده اند مثلاً پروستات در مردان و رحم یا واژن در زنان.
مرحله 4: در این مرحله ممکن است سلولهای سرطانی در غدد لنفاوی و سایر بافتها مثل ریه ها، استخوان و کبد پخش شده باشند.
روش های درمانی
درمان وابسته به نوع و مرحله سرطان و سلامت عمومی شما می باشد. با پزشک خود راجع به بهترین نوع درمانتان صحبت کنید.
مراحل عمل جراحی
مرحله اول جراحی سرطان: اگر سرطان کوچک باشد و هنوز به دیواره ی مثانه نرسیده باشد ممکن است پزشک، جراحی را توصیه کند.
جراحی برای خارج کردن تومور: معمولاً برای خارج کردن سرطانی که به لایه های داخلی مثانه حمله کرده است استفاده می شود. فقط ممکن است چند روز پس از عمل ادرار خونی ادامه داشته باشد و یا تکرر ادرار داشته باشید.
جراحی در سرطان مثانه مهاجم: در شرایطی است که سرطان به لایه های زیرین حمله کرده است.
جراحی جهت خارج کردن مثانه: این عمل در مردان همراه با خارج کردن پروستات و غدد منی ساز و در زنان همراه با خارج کردن رحم، تخمدان ها و قسمتی از واژن است. در مردان این جراحی باعث اختلال در عملکرد نعوظ میشود و در زنان باعث ناباروری و یائسگی زودرس می شود.
جراحی جهت ایجاد مسیر جدید دفع ادرار: بلافاصله بعد از عمل سیستکتومی رادیکال، جراح باید مسیر جدیدی را برای دفع ادرار بیابد و ممکن است از سوند استفاده کند.
ایمنوتراپی
باعث کمک به سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان می شود. معمولاً از طریق رحم صورت می گیرد و مستقیماً به مثانه می رود.
مدل سنتتیک پروتئینی از سیستم ایمنی
اینترفرون پروتئینی است که بدن برای مبارزه با عفونت تولید می کند. نوع دارویی آن بنام اینترفرون آلفا_2b (اینترونَA) است که در سرطان مثانه نیز استفاده شود و حتی ممکن است علائم سرماخوردگی را ایجاد کند.
شیمی درمانی
استفاده از داروها برای از بین بردن سرطان است و در این نوع سرطان از 2 تا چند دارو بصورت ترکیبی استفاده می شود. شیمی درمانی نیز قبل از جراحی و جهت از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده شود. شیمی درمانی گاهی اوقات همراه با رادیو تراپی است.
پرتو درمانی
بطور معمول در این مورد از اشعه های پرقدرت برای تخریب سلولهای سرطانی استفاده می شود. پرتو درمانی میتواند برای از بین بردن سلولهای سرطانی باقیمانده پس از جراحی نیز استفاده شود.