دلایل ، پیشگیری و درمان پیری پوست

دلایل ، پیشگیری و درمان پیری پوست آماده شد

دلایل پیری پوست
لایه‌برداری بیش از اندازه

لایه برداری بیش از اندازه پوست می‌تواند به ایجاد پارگی‌های میکروسکوپی در فیبرهای الاستین و کلاژن منجر شود و در نهایت شکل‌گیری خطوط و چین و چروک روی پوست را به همراه داشته باشد. ترجیحا لایه برداری پوست را هفته ای یک بار یا دو هفته یک بار انجام دهید.

استرس

در دنیای پر مشغله امروز، استرس بخشی جدایی ناپذیر از زندگی انسان به نظر می‌رسد. اما استرس بیش از اندازه می‌تواند تاثیر چشمگیری روی پوست داشته باشد. هنگامی که در موقعیتی استرس‌زا قرار می‌گیریم، هورمون‌های استرس در بدن ترشح می‌شوند. میزان بیش از اندازه انتشار مواد شیمیایی استرس در بدن می‌تواند تغییرات بیولوژیکی را ایجاد کند.مطالعه ای که در سال 2012 در نشریه پلاس وان منتشر شد، نشان داد که افراد مبتلا به استرس مزمن دارای تلومرهای کوتاه‌تر در DNA بودند. هرچه تلومر کوتاه‌تر باشد، سلول زودتر آسیب می‌بیند یا می‌میرد که این شرایط پیری بدن و پوست را تسریع می‌کند.

پوست بزرگ‌ترین اندام بدن و نخستین سد دفاعی ما در برابر عوامل بیماری‌زا و آلودگی‌ها محسوب می‌شود و از این رو، محافظت از آن اهمیت ویژه ای دارد. با افزایش سن، پوست نیز به تدریج شادابی و انعطاف پذیری خود را از دست می‌دهد، اما هر انتخاب ما می‌تواند به طور بالقوه این اندام را در جهت مثبت یا منفی تحت تاثیر قرار دهد.اگر به خوبی از پوست خود مراقبت نکنید، خیلی زودتر از آن چه انتظار دارید با چین و چروک‌ها و لکه‌های پوستی مواجه می‌شوید. در ادامه با برخی عوامل که پیری پوست را تسریع می‌کنند، بیشتر آشنا می‌شوید.

سیگار کشیدن

برای حفظ سلامت ریه‌ها و پوست خود باید سیگار کشیدن را کنار بگذارید. حدود چهار هزار ماده شیمیایی در سیگار وجود دارند که به فیبرهای الاستین و کلاژن موجود در پوست آسیب می‌زنند و به شکل گیری چین و چروک و از دست رفتن شادابی پوست منجر می‌شود. شکل گیری چین و چروک‌ها در اطراف دهان مشهودتر است زیرا پک زدن مداوم به سیگار زمینه ساز آنها می‌شود. همچنین، نیکوتین موجب باریک شدن رگ‌های خونی در نزدیکی لایه‌های بیرونی پوست می‌شود و از رسیدن مواد مغذی ضروری مانند اکسیژن و ویتامین A جلوگیری می‌کند.

رادیکال‌های آزاد

رادیکال‌های آزاد به یک اتم یا گروهی از اتم‌ها گفته می‌شود که دارای الکترونی جفت نشده هستند. این الکترون هنگامی که الکترون دیگری را می‌یابد آن را ربوده و رادیکال آزاد دیگری ایجاد می‌کند و چرخه‌ای شکل می‌گیرد که می‌تواند به بافت‌ها آسیب وارد کند و التهاب و پیری زودرس را در پی دارد. برای مبارزه با رادیکال‌های آزاد یک رژیم غذایی سرشار از آنتی اکسیدان‌ها و محافظت از پوست در برابر آلودگی و پرتوهای فرابنفش خورشید را فراموش نکنید.

خواب

کمبود خواب نه تنها می‌تواند بر عملکرد و بهره‌وری شما تاثیرگذار باشد، بلکه بر پوست نیز تاثیر چشمگیری دارد. شکل‌گیری خطوط و چین و چروک‌ها روی پوست، به ویژه در ناحیه صورت، می‌تواند از نتایج کمبود خواب باشد. کمبود خواب نه تنها می‌تواند آثار منفی جدی بر خلق و خو، توانایی شناختی و تمرکز داشته باشد، بلکه روی ظاهر پوست و عزت نفس نیز تاثیرگذار است.

آسیب‌های ناشی از نور خورشید

همه ما خورشید را دوست داریم، اما مواجهه بیش از اندازه با آن برای پوست خوب نیست. در حقیقت، خورشید می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین دلایل پدیدار شدن نشانه‌های پیری زودرس پوست باشد. خوشبختانه لزومی ندارد برای پیشگیری از آسیب‌های ناشی از نور خورشید خود را در مکانی تاریک زندانی کنید و برای خنثی کردن آثار آن اگر نمی‌توانید بیش از اندازه در معرض ان قرار بگیرید می‌توانید از محصولات ضد آفتاب استاندارد استفاده کنید.

درمان پیری پوست
میوه، سبزی و مواد غذایی تازه کلید جوانی است و از پیری زودرس پوست جلوگیری می‌کنند زیرا حاوی مقدار زیادی آنتی‌اکسیدان هستند. بسیاری از رنگدانه‌های شیمیایی که در میوه‌ها و سبزی‌ها موجودند، خاصیت آنتی‌اکسیدانی بسیار بالایی دارند. این آنتی‌اکسیدان‌ها از تخریب سلولی جلوگیری می‌کنند؛ بدین صورت که رادیکال‌های آزاد موجود در بدن، خصوصا در پوست را که در تماس با محیط اطراف است، فلج کرده و مانع عملکرد تخریبی آنها می‌شوند. برای اطمینان از وجود آنتی‌اکسیدان‌ کافی در میوه و سبزی. آنها را باید به صورت خام و تازه (یا نیم‌پز) مصرف نمود، چون حرارت و نگهداری در یخچال و فریزر میزان آنتی‌اکسیدان آنها را کاهش می‌دهد.

مایعات نیز اهمیت زیادی در پیشگیری از پیری پوست دارند. پوستی که رطوبت کافی داشته باشد، کمتر چروک می‌شود. پس با مصرف مقدار زیادی آب در طی روز، آب مورد نیاز برای تعریق پوست فراهم می‌شود تا خشک نشود. متخصصان توصیه می‌کنند ۶ تا ۸ لیوان آب در روز نوشیده شود. قهوه و نوشابه منابع خوبی برای تامین مایعات نیستند، زیرا حاوی کافئین می‌باشند که یک ماده دیورتیک (ادرار آور) است و موجب دفع آب به صورت ادرار می‌شود. نکته دیگر اینکه دو تا سه ساعت قبل از خواب نباید آب زیادی نوشید، زیرا ممکن است موجب افزایش ورم صبحگاهی و کشیدگی بیش از اندازه پوست شود.

کنترل کالری مصرفی نیز اثر چشمگیری در پیشگیری از پیری پوست دارد. اضافه و کم کردن وزن به سرعت پوست را چروک می‌کند، زیرا با افزایش چربی بدن پوست کش آمده و با لاغر شدن، چربی بدن تحلیل می‌رود و پوست جمع شده، چروک می‌خورد. البته میزان جمع شدن پوست به سن فرد (هر چه سن بالاتر باشد احتمال چروک شدن بیشتر است)، ژنتیک و دیگر عوامل موثر مثل نوع رژیم غذایی بستگی دارد. پس باید مراقب کالری مصرفی برای پیشگیری از اضافه وزن بود. کسانی که قصد کاهش وزن دارند، حتما باید زیر نظر متخصص تغذیه رژیم بگیرند، چرا که اضافه و کم کردن مرتب وزن نه تنها برای پوست بلکه برای کل بدن مضر است.

پخت غذا نیز تاثیر جدی بر روند پیری پوست دارد. شیوه کلی پخت غذا استفاده از حرارت است و متخصصان معتقدند افزایش حرارت موجب تغییر محتوای مواد غذایی می‌شود. این بدین معناست که در هر نوبت گرم کردن غذا، فرایندهای تخریبی اکسیداسیون به سرعت بالا می‌رود. به عبارت دیگر حرارت، مواد مغذی و آنتی‌اکسیدان‌های موجود در غذا را کاهش و رادیکال‌های آزاد را افزایش می‌دهد. در نتیجه آنتی‌اکسیدان کمتر و رادیکال آزاد بیشتری دریافت می‌شود که عامل اصلی پیری پوست است. نخوردن غذای پخته هم اشتباه است و نباید مصرف غذاهای پخته شده برای مصون ماندن از اثرات مخرب آن کلا قطع شود؛ اما باید مدت زمان پخت مواد غذایی را کاهش داد و از سرخ کردن زیاد غذاها و پختن آنها با مقادیر فراوان روغن و چربی پرهیز نمود. بهترین روش پختن غذا با مواد غذایی کاملا تازه در مدت کم و مصرف سریع است.

برخی مواد غذایی که مانع پیری زودرس می‌شوند عبارتند از:

بعضی از میوه‌ها و سبزی‌ها که علاوه بر قندهای طبیعی، حاوی ویتامین ث و بیوفلاوینوئیدها هستند که ضد سرطان می‌باشند. این مواد غذایی در نگهداری و پایداری ساختمان سلولی موثر بوده و مانع شل شدن پوست می‌شوند. مرکبات (پرتقال، گریپ‌فروت، انواع لیمو و نارنگی) انواع توت، گوجه‌فرنگی، فلفل دلمه‌ای، طالبی، توت‌فرنگی، خربزه، هندوانه، آلبالو، گیلاس، کیوی، سیب‌زمینی و سبزی‌های برگ سبز، مثل کلم بروکلی، حاوی ویتامین ث فراوانی هستند. انگور، کشمش، آلبالو، نارنگی، پرتقال، گریپ‌فروت و لیموترش نیز از جمله موادی هستند که حاوی بیوفلاونوئید زیادی می‌باشند. کلروفیل نیز یکی از موادی است که مانع پیری زودرس می‌شود. جعفری، یونجه، اسفناج، کلم بروکلی، تره، نعناع، مرزه، برگ چغندر و ریحان از مهم‌ترین منابع کلروفیل می‌باشند. لازم به ذکر است کلروفیل خام و پخته خواص یکسانی دارد.

در پایان توصیه‌های عمومی برای پیشگیری از پیری پوست به قرار زیر است:

– نگهداری وزن مناسب بدن

– استفاده کمتر از غذاهای کنسروشده و افزایش مصرف غذاهای تازه

– افزایش مصرف روزانه سبزی و میوه

– عدم مصرف غذاهای پرچرب

– گنجاندن غذاهای متنوع در برنامه غذایی روزانه

– مصرف پروتئین بیشتر (به‌خصوص مرغ و ماهی)

– مصرف ۶ تا ۸ لیوان آب در طول روز

– پرهیز از مصرف چای پررنگ و قهوه به مقدار زیاد

– استفاده از سیر در غذای روزانه

– دوری از استرس و ناراحتی فکری و میل کردن غذا به صورت آهسته و در آرامش کامل

– ترک مصرف الکل و دخانیات

– جلوگیری از قرار گرفتن در معرض نور خورشید

– ماساژ روزانه عضلات صورت در صبح و بعدازظهر هر بار به مدت ۱۵ دقیقه

– جلوگیری از اخم کردن و سعی در آزاد نگهداشتن ماهیچه‌های پیشانی

– مراقبت‌های ویژه به منظور جلوگیری از ایجاد چین و چروک‌های اطراف چشم

– دور نگه‌داشتن دست‌ها از صورت به منظور جلوگیری از کشیده شدن غیرطبیعی پوست

– مرطوب نگه‌داشتن پوست

– استفاده آرام و ملایم کرم و مواد آرایشی و ماساژ از پایین به بالا بر روی گردن و صورت

بوتاکس : فواید و عوارض تزریق بوتاکس

بوتاکس : فواید و عوارض تزریق بوتاکس تهیه شد

تاریخچه بوتاکس:

سم بوتولینوم (Botulinum toxin) که با نام تجاری بوتاکس (Botox) در ایران معروف است از سم باکتری کلستریدیوم تهیه و برای فلج موقت عضلات تزریق می‌شود. سم بوتولینیوم مثل داروهایی از قبیل دبژیتالیس و آتروپین، از ترکیبات طبیعی می‌باشد که ابتدا به علت خواص سمی مورد توجه قرار گرفتند ولی امروزه بعنوان دارو استفاده می‌شوند. سم بوتولینیوم ابتدا در مسمومیتهای ناشی از عدم نگهداری صحیح غذا در اوایل قرن نوزدهم میلادی شناسایی شد.

در سال ۱۸۲۲ برای نخستین بار تأثیر این سم بر روی سیستم عصبی در اثر مصرف سوسیس شناخته شد. این مسمومیت بوتولیسم (Botulism) نام گرفت. در سال ۱۸۹۵ باکتری‌ها بعنوان عامل بوتولیسم شناخته شدند. در دهه ۱۹۴۰ سم بوتولینیوم تیپ A جدا و تخلیص شد. در دهه ۱۹۶۰ مطالعاتی در مورد اثرات این سم برروی عضلات حیوانات انجام شد.

در دهه ۱۹۷۰ این دارو برای اولین بار بر روی بیماران دچار لوچی چشم (استرابیم) آزمایش شد و در سال ۱۹۸۹ با نام Oculinum توسط سازمان غذا و داروی آمریکا FDA)) در درمان لوچی چشم (استرابیسم) و اسپاسم پلکها (بلفارو اسپاسم) مورد تأئید قرار گرفت. این ترکیب بعدها توسط شرکت آلرگان (Allergan) تصاحب شد و با نام بوتاکس (BOTOX) از اواخر سال ۱۹۸۰ درمان اصلی اسپاسم‌های موضعی عضلات (focal dystonia) و دردهه اخیر درمان کمکی مهمی در اسپاسم‌های عضلانی بزرگسالان و فلج مغزی کودکان بوده است.

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در سال ۲۰۰۲ استفاده از بوتاکس بنام Botox Cosmetic را برای بهبودی موقتی در ظاهر خط اخم متوسط تا شدید در بیماران ۱۸ تا ۶۵ ساله تأئید کرد. در سال ۲۰۰۴، FDA مصرف بوتاکس را برای درمان تعریق بیش از حد زیر بغل (Primary axillary hyperhidrosis) تأئید کرد.

فواید تزریق بوتاکس چیست؟

تزریق بوتاکس باعث از بین رفتن چین و چروک‌های بین ابرو یا پیشانی میشود

بوتاکس با فلج عضلات زیرپوستی برای صاف کردن چین و چروک‌های صورت و ایجاد ظاهری جوان‌ تر در افراد به کار می‌رود؛ مانند چین و چروک‌های ناشی از اخم کردن که در بین ابرو ها یا روی پیشانی ایجاد می‌شوند و چروک‌های اطراف چشم و دهان که در موقع خندیدن ظاهر می‌شوند. بوتاکس در برخی موارد برای کاهش میزان تعریق در کف دست‌ ها یا زیر بغل نیز استفاده می‌شود.

بوتاکس در درمان لوچی، بلفارواسپاسم، میگرن مزمن و دیستونی نیز کاربرد دارد. محل تزریق بوتاکس برای درمان میگرن در نواحی مختلف پوست سر می‌باشد و معمولاً بر اساس منطقه‌ ای از سر که بیشترین احساس درد را دارد انجام می‌شود. این در حالی است که در تزریق بوتاکس به منظور زیبایی نواحی پیشانی و اطراف چشم مورد تزریق قرار می‌گیرند.

مواردی که قبل از تزریق بوتاکس باید به آن توجه کرد:

کلفتی پوست، میزان آفتاب‌سوختگی آن و عمق چین و چروک‌ها از مواردی هستند که باید قبل از تزریق بوتاکس مورد توجه قرار بگیرند اما این بررسی هشدار داده که بسیاری از کلینیک‌ها، منافع اقتصادی را به ملاحظات پزشکی ترجیح می‌دهند.

مکانیسم اثر بوتاکس:

بوتاکس پس از تزریق، جذب عضله می‌شود و در انتهای اعصابی که فرمان انقباض را به عضلات می‌ رسانند مستقر می‌شود. در این محل بوتاکس از آزاد شدن یک واسطه شیمیایی به نام استیل کولین- که مسئول انقباض عضلانی است- جلوگیری می‌کند، در نتیجه دستور انقباض به عضله نمی‌رسد و در حقیقت نوعی فلج عضلانی موقت ایجاد می‌شود که مدت اثر بوتاکس ۳ تا ۶ ماه طول می‌کشد. توکسین بوتولیسم از ۲ زیر واحد تشکیل شده است. زیر واحد کوچکتر با اثر بر پروتئین‌های SNARE که در اگزوسیتوز نقش دارند مانع از آزاد سازی استیل کولین می‌شوند.

عوارض تزریق بوتاکس:

از آنجا که بوتاکس عمدتاً جذب عضلات محل تزریق می‌شود و مقادیر بسیار ناچیزی از آن وارد گردش خون می‌گردد، با دوزی که برای بازکردن چروک‌ها به کار می‌رود، تقریباً هیچ عارضه مهمی ایجاد نمی‌کند.

البته مثل هر تزریق دیگری تزریق بوتاکس هم ممکن است سوزش و قرمزی خفیفی در محل تزریق ایجاد کند که پس از چند ساعت خودبه‌خود برطرف می‌شود. به علاوه ار عوارض بوتاکس می توان گفت که در برخی از افراد پس از تزریق بوتاکس، سردرد یا تهوع خفیف یا علائم سرماخوردگی ایجاد می‌شود که معمولاً طی ۲ تا ۳ روز بهبود می‌یابد. هر چند تزریق بوتاکس عارضه جسمی مهمی ایجاد نمی‌کند، اما تزریق بوتاکس می‌تواند باعث افتادگی پلک، فقدان جلوه عضلات صورت و ایجاد حالت انجماد در افراد شود.

چه کسانی نباید تزریق بوتاکس انجام دهند؟

سن کمتر از ۱۸ و سن بیشتر از ۷۵ سال نباید تزریق بوتاکس انجام دهند

1. اگر فرد بیماری اختلالات انعقادی داشته باشد نباید تزریق بوتاکس انجام دهد.

2. تزریق بوتاکس برای کسانی که از دارو های ضد انعقاد خون استفاده میکنند ممنوع است.

3. در زمان بارداری نیز بهتر است بوتاکس استفاده نشود.

4. حداق سن برای تزریق بوتاکس ۱۸ و حداکثر سن تزریق بوتاکس ۷۵ سال است.

5. تزریق بوتاکس به افرادی که دارای بیماری ام‌اس، میاستنی گراویس، نفروپاتی و نارسایی کلیه هستند توصیه نمیشود.

6. افراد دارای بیماری‌ های قلبی و عروقی حاد نباید تزریق بوتاکس انجام دهند.

7. ضعف ایمنی یا کسانی که عفونت فعال دارند تزریق بوتاکس ممنوع است.

8.  واکسیناسیون در 2 هفته اخیر

9. کسانی که بدون دلیل مشخص مبتلا به بیماری فلج عضلانی هستند بهتر است تزریق بوتاکس انجام ندهند.

میزان مصرف چای سبز برای لاغر شدن

میزان مصرف چای سبز برای لاغر شدن تهیه شد

این سوال اشتباهی است که خیلی از افراد درباره چای سبز سوال می کنند.

چای سبز یکی از نوشیدنی‌هایی است که این روزها طرفداران زیادی دارد. گروهی آن را به دلیل خواصش می‌خورند و تعدادی هم با این انگیزه که نوشیدن چای سبز آنها را از شر چربی‌های اضافه‌شان خلاص می‌کند، آن را انتخاب می‌کنند. حالا سوال اینجاست که آیا واقعا نوشیدن چای سبز، نقشی در سوزاندن چربی‌ها و مقدار کالری مصرفی روزانه ما دارد؟ اصلا می‌توان این نوشیدنی را جایگزین چای کرد؟ یا این‌که با گرم شدن هوا پابه پای آب روی مصرف آن حساب کرد؟ دکتر محمدرضا وفا، متخصص تغذیه و رژیم درمانی و دانشیار دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران، در این مطلب به همه این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد.

مزایای چای سبز

تفاوت اصلی چای سبز با چای سیاه یا همان چای معمولی که اغلب مورد استفاده قرار می‌‌گیرد تنها در نحوه فرآوری آن‌هاست. در مورد چای سیاه فرایند تخمیر یا ماندن برگ چای، مدت زمان بیشتری طول می‌کشد‌ در نتیجه چای به رنگ تیره در می‌آید؛ اما در چای سبز، تخمیر کامل انجام نمی‌گیرد ‌به همین دلیل رنگ آن تا اندازه‌ای تغییر می‌کند.

اما جدا از رنگ، ویژگی‌های برگ چای نیز تحت‌تاثیر این تخمیر دچار تغییراتی می‌شود. مسلما وقتی تخمیر در مدت زمان کمتری انجام گیرد، مواد مغذی موجود در برگ چای که مهم‌ترین آن‌ها از نظر سلامت تغذیه‌ای، فلاونوئیدها یا ترکیبات آنتی‌اکسیدانی گیاهی هستند، بیشتر حفظ می‌شوند. از همین روست که در برگ چای سبز ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و فلاونوئیدها به مقدار قابل توجهی بیشتر از چای سیاه هستند.

فلاونوئیدها در حقیقت اصلی‌ترین آنتی‌اکسیدان‌های موجود در برگ چای هستند که رادیکا‌ل‌های آزاد را در بدن خنثی می‌کنند و به سالم نگه‌داشتن سلول‌ها و بافت‌های بدن کمک می‌کنند. از این نظر می‌توان گفت مزایای مصرف چای سبز به دلیل داشتن ترکیبات آنتی‌اکسیدانی در مقایسه با چای سیاه بیشتر است.

روزانه چند لیوان چای سبز بخوریم؟

چای سبز تنها می‌تواند به مقدار بسیار جزئی متابولیسم بدن را افزایش دهد. به دلیل همین ویژگی، بسیاری از افراد حدود 4 تا 5 لیوان در روز چای سبز می‌نوشند. درحالی‌که حتی در این شرایط هم افزایش متابولیسم آنقدری نیست که بتواند پاسخگوی دریافت مقدار کالری اضافی مصرفی ما باشد. اما این همه ماجرا نیست. معمولا مصرف چای، چه چای سبز و چه چای سیاه بیشتر از 2 تا 3 لیوان در روز از نظر تغذیه‌‌ای نه تنها مفید نیست، بلکه برای سلامت مضر هم هست. مصرف زیاد نوشیدنی‌هایی مثل چای به‌شدت مضر است و باعث می‌شود آب و الکترولیت‌ها از بدن دفع شوند. بنابراین مصرف زیاد این نوشیدنی‌ها می‌تواند منجر به اختلال آب و الکترولیت در بدن شود. از سوی دیگر ترکیبات آلکانوئیدی موجود در چای می‌تواند در اثر مصرف زیاد مشکلات تحریک‌پذیری و حساسیت‌های ویژه عصبی را هم در پی داشته باشد. این در حالی است که مصرف متعادل آن یعنی 2 تا 3 لیوان در روز می‌تواند در بدن آرامش ایجاد کند.

پس از غذا چای ننوشید

در کنار مقدار، زمان نوشیدن چای هم بسیار مهم است. موضوعی که باید در این خصوص درنظر گرفت، تاثیر چای بر کاهش جذب آهن است. خیلی‌ها تصور می‌کنند تنها چای سیاه است که موجب کاهش جذب آهن می‌شود و خوردنش را باید حداقل یک ساعت بعد از غذا به تاخیر انداخت؛ درصورتی که از این نظر، تفاوتی بین چای سبز و سیاه وجود ندارد، زیرا ترکیبات آلکانوئیدی و پلی‌فنول‌های موجود در هر 2 نوع آنها مانع جذب این ماده معدنی ارزشمند می‌شود.

در حقیقت ترکیبات آلکانوئیدی که در چای وجود دارد اجازه نمی‌دهد آهن، روی یا حتی کلسیم موجود در غذا جذب بدن شود. به عبارت دیگر، ترکیبات آلکانوئیدی در دستگاه گوارش به آهن، روی و کلسیم که از عناصر ضروری تغذیه سالم هستند متصل می‌شوند و اجازه نمی‌دهند این عناصر جذب بدن شوند. بنابراین برای جلو‌گیری از این عارضه، توصیه می‌کنیم بلافاصله بعد از صرف غذا به‌خصوص زمانی که وعده غذایی شما منبع خوبی از این عناصر است چای ننوشید؛ چه چای سبز و چه چای سیاه.

از آنجا که معمولا کمبود آهن در خانم‌ها و دخترخانم‌های جوان بیشتر به چشم می‌خورد، به این دوستان توصیه می‌کنیم در مورد زمانی که به نوشیدن چای اختصاص می‌دهند و حفظ فاصله آن با زمان صرف غذا دقت بیشتری به خرج دهند.

چای سبز هم کافئین دارد

چای بهترین نوشیدنی بعد از آب است. این نوشیدنی به‌خصوص از نوع سبز آن (تخمیر در مورد چای سبز کامل انجام نمی‌گیرد)، یک منبع طبیعی بدون چربی و کربوهیدرات، متشکل از کافئین، تئوفیلین، نیافین و آنتی‌اکسیدان‌هایی مثل فلاونوئیدهاست. در حقیقت مصرف چای علاوه بر این موارد تامین‌کننده رنگدانه‌هایی است که بدن ما قادر به دریافت آن از راه‌های دیگر نیست. بسیاری از علاقه‌مندان به چای سبز فکر می‌کنند این چای کافئین ندارد درحالی‌که همان مقدار کافئینی که در یک فنجان چای سیاه وجود دارد، در چای سبز هم موجود است. تفاوت بین چای سبز و سیاه بیشتر در خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن‌هاست که آن هم از زمان کمتر تخمیر برگ چای سبز نسبت به چای سیاه ناشی می‌شود.

مفید است اما لاغرتان نمی‌کند!

چای از نظر دانش تغذیه یک نوشیدنی مفید است و به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی که دارد مصرف آن قابل توصیه است؛ اما تنها به این شرط که 2تا 3 لیوان در روز مصرف شود. به عبارت دیگر، نوشیدن چای سبز یا هر نوع نوشیدنی دیگری که به‌عنوان لاغر‌کننده از آن یاد می‌شود، هرگز نمی‌تواند به تنهایی چنین ویژگی را در پی داشته باشد و صرفا یک سو ‌استفاده کاملا تبلیغاتی است. برای کاهش وزن، کنترل میزان کالری دریافتی در طول روز و البته فعالیت‌های ورزشی همزمان، مناسب‌ترین گزینه است. ورزش و انجام فعالیت‌های فیزیکی نه تنها سوخت‌وساز بدن را بالا می‌برد بلکه برای سلامت قلبی، ریوی و ماهیچه‌ای ما هم بسیار مفید است، البته یادآوری این نکته ضروری است که نقش ورزش در سوزاندن کالری‌های مصرفی هم در گرو کنترل مقدار کالری دریافتی ما به‌طور روزانه است.

چرا برای بیماران قلبی مفید است؟

یکی از عوامل اصلی امراض و حمله‌های قلبی، وجود کلسترول بالا در خون انسان است. چای سبز علاوه بر ویتامین‌های A و C، باعث کاهش کلسترول در خون هم می‌شود که این موضوع خطر حمله قلبی و امراضی از این دست را تا اندازه‌ای پایین می‌آورد. همچنین مصرف چای سبز می‌تواند از بروز بیماری‌های قلبی- عروقی جلوگیری کند. اما به شرط آن‌که متعادل مصرف شود.

وجود رادیکال‌های آزاد در سرخرگ می‌تواند منجر به بروز بیماری‌های قلبی- عروقی شود. درحالی‌که ترکیبات فلاونوئیدی موجود در چای سبز می‌توانند از پوشش درونی سرخرگ در برابر رادیکال‌های آزاد محافظت کنند و به این وسیله از بروز بیماری‌های قلبی جلوگیری کنند. از سوی دیگر کاتچین موجود در چای سبز فعالیت آنزیم لیپاز را که مسئول هضم چربی‌ها در لوزالمعده است را مهار می‌کند. در نتیجه شکستن چربی با سرعت بسیار کمتری صورت می‌گیرد و چربی خون هم با سرعت کمی بالا می‌رود.

باید دقت کرد تمام این خواص تنها زمانی قابل اتکا هستند که چای سبز به مقدار متعادل و بدون همراهی با شکر و شیرینی مصرف شود. در این شرایط حتی می‌توان روی نقش مثبت چای سبز در کنترل فشار خون و متعادل کردن آب و املاح در بدن هم حساب کرد.

اگر در فضای باز کار می‌کنید،بنوشید

در فصل‌های گرم سال مثل تابستان و گاهی بهار از آنجا که با گرم شدن هوا، میزان تعریق بدن افزایش پیدا می‌کند، بدن به‌طور طبیعی برای تامین آب از دست رفته نیاز بیشتری به مایعات پیدا می‌کند. در این شرایط بهترین راه جبران، نوشیدن آب ساده است. اما از آنجا که عرق کردن باعث می‌شود مقدار زیادی از آب و الکترولیت‌های بدن دفع شود، چای هم می‌تواند در کنار آب به‌عنوان یک نوشیدنی مناسب به شمار رود. در این شرایط چای به‌خصوص چای سبز به دلیل همراه داشتن آب و الکترولیت‌‌ها و املاح می‌تواند به حفظ و تعادل آب و املاح در بدن کمک کند.

نقش چای سبز به‌خصوص در مورد افرادی که به دلیل شرایط کاری زمان زیادی را در معرض آفتاب قرار دارند، برای تامین املاح مورد نیاز بدن آنها بسیار زیاد است. بنابراین اگر به هر دلیلی زمان زیادی را بیرون از خانه سپری می‌کنید، برای رفع عطش و جبران آب و الکترولیت‌هایی که از دست داده‌اید می‌توانید در کنار آب، روی چای سبز هم به‌عنوان یک نوشیدنی مناسب حساب کنید.