علل ، علائم و درمان سرطان کبد تهیه شد

تعریف
به رشد خارج‌ از کنترل‌ سلول‌های‌ بدخیم‌ در کبد سرطان‌ کبد گویند. سرطان‌ کبد ممکن‌ است‌ به‌طور اولیه‌ از سلول‌های‌ غیرطبیعی‌ کبدی‌ یا مجاری‌ صفراوی‌ منشأ گرفته‌ یا از گسترش‌ سرطان‌ عضوی‌ دیگر به‌ کبد ناشی‌ گردد (متاستاز) .شایع‌ترین‌ این‌ سرطان‌های‌ گسترش‌ یابنده‌ به‌ کبد عبارتند از سرطان‌های‌ رکتوم‌، کولون‌، ریه‌، پستان‌، پانکراس‌، مری‌ و پوست‌ (ملانوم‌ بدخیم‌). سرطان‌ کبد در همه‌ سنین‌ ممکن‌ است‌ بروز کند ولی‌ در مردان‌ بالای‌ 60 سال‌ شایع‌تر است‌.

علائم و نشانه ها

۱. کاهش‌ اشتها و کاهش‌ وزن‌

۲. وجود توده‌ای‌ دردناک‌ در طرف‌ راست‌ بالای‌ شکم‌

۳. درد قسمت‌ فوقانی‌ شکم‌

۴. تب‌ خفیف‌، معمولاً زیر 3/38 درجه‌ سانتیگراد

۵. زردی‌ چشم‌ها و پوست‌ (گاهی‌(

۶. تورم‌ شکم‌ در اثر احتباس‌ مایع‌ (گاهی(

۷. خواب‌ آلودگی‌

علل و عوامل خطرساز

۱. بیماری‌ اولیه‌ کبد نظیر سیروز کبد

۲. مصرف‌ استروییدهای‌ آنابولیک‌

۳. مصرف‌ بیش‌ از از حد الکل‌

۴. سابقه‌ عفونت‌ هپاتیت‌ ب‌

۵. مصرف‌ طولانی‌مدت‌ قرص‌های‌ ضدبارداری‌

۶. هموکروماتوز

۷. اختلالات‌ متابولیسمی‌

۸. سنگ‌ صفراوی‌، کیست‌ کلدوک‌، کلونورکیازیس‌ (آلودگی‌ با یک‌ کرم‌ کبدی‌ شایع‌ در خاور دور( شرق‌ آسیا(

درمان بیماری

۱. بررسی‌های‌ تشخیصی‌ گوناگونی‌ برای‌ اثبات‌ تشخیص‌ این‌ بیماری‌ ممکن‌ است‌ استفاده‌ شود که‌ عبارتند از آزمایش‌های‌ خون‌، نمونه‌برداری‌ کبد، عکس‌ ساده‌، سونوگرافی‌، سی‌تی‌ اسکن‌، ام‌آرآی‌، آرتریوگرافی‌، آنژیوگرافی‌ و آزمون‌های‌ رادیواکتیو.

۲. در مراقبت‌ این‌ بیماران‌، مراقبت‌های‌ حمایتی‌ طبی‌ جامع‌ و حمایت‌های‌ روانی‌ هر دو باید مدنظر قرار داشته‌ باشد.

۳. داروهای‌ ضد سرطان‌ و اشعه‌درمانی‌ اغلب‌ تجویز می‌شود. این‌ درمان‌ها ممکن‌ است‌ تا حدودی‌ تسکین‌بخش‌ باشند ولی‌ علاج‌بخش‌ نیستند (درمان‌های‌ تسکینی)

۴. بسته‌ به‌ نوع‌ و گسترش‌ تومور جراحی‌ جهت‌ برداشت‌ تومور ممکن‌ است‌ توصیه‌ گردد.

۵. پیوند کبد برای‌ بعضی‌ بیماران‌ ممکن‌ است‌ در نظر گرفته‌ شود.

داروها

۱. مسکن‌ها

۲. آنتی‌بیوتیک‌ها در صورت‌ عفونت‌ زمینه‌ای‌ کبد

۳. داروهای‌ ضدسرطان‌ که‌ ممکن‌ است‌ سرعت‌ پیشرفت‌ بیماری‌ را کاهش‌ دهد.

پیشگیری

واکسیناسیون‌ هپاتیت‌ ب‌ و ارائه‌ آموزش‌ در مورد پیشگیری‌ برای‌ جمعیت‌ پرخطر از نظر ابتلا. غربالگری‌ سرطان‌ و تشخیص‌ زودرس‌ در مورد جمعیت‌ پرخطر (با آزمایشی‌ که‌ آلفافیتوپروتئین‌ یا AFP نامیده‌ می‌شود)